Student fra Bergens Skole 2. Dec. 1644, blev personel Kappellan hos Faderen og ved dennes Død 1648 kaldet av Almuen til Sognepræst, idet hans Bestalling den 25. Jan. 1649 blev konfirmeret af Oluf Bjelke, Lehnsmand paa Bergenhus. Resignerede og døde 1676.

Gift med Magdalene (Christine) Lauritsdatter Galtung, som levede 1671, D. af Foged over Hlsnø Kloster og Hardanger Lehn Laurits Johannessen G. Lisbet Ottesdatter Orning af Vatne. Hun var af Adel og maa have været en mandhaftig Kvinde, da hun, efter hvad Biskop Randulf i 1668 hørte av sine Sydsfolk, der førte ham fra Strandebarm til Vikør, selv reiste med sine Folk i Præstegaardens Skov, for at lade hugge Sagtømmer. (Kilde: http://da2.uib.no/cgi-win/WebBok.exe?slag=lesside&...did=16&storleik= )

Rasmus var hjelpeprest hjå faren, seinare sokneprest etter faren som d. 1648.

Rasmus og Magdalena bodde på Øvre Berge, og de hadde seks barn.

(Smngr. I bak)

Han er fødd ikr. 1625 og student i Bergen 1644. Synest so a ha fått plass som kapellan hja far sin, og vart kalla til sokneprest her då faren døydde. Kallsbrevet er konfirmert av lensherren 25. januar 1649. Endå namnet bans er vel kjent i folkesegni, finst det ikkje ein einaste anekdote om han. Bispen Randulf segjer i visitasboki si 1672: <Visiterte jeg udi Strandebarm, hvor ungdommen flittig fremkom og gjorde god rede for sig. Sognepresten og almuen stod alting vel og intet klagedes.>   Hr. Rasmus etterlet seg meir bøker enn prestar flest, og bokføringi hans er med det likaste frå den tid. Han sette opp manntallet i 1666, og tok i 1670 til å føra kyrkjebøker. Kring 1655 blir han gift med Magdalena Galte, dotter til futen og godseigaren Laurits Galte på Torsnes. Med henne arva han og borni mykje jordegods. Prestefrua var eit arbeidsjarn. Bispen Randulf synest at det er mesta mykje av det gode då skysskarane fortel at <hr. Rasmus's kvinde sist forleden 2. pinsedag med deres folk skulde vaere forreist udi Hardangers skove at hugge stokke til sagtømmer>. Dei synest å ha livt som bønder millom bønder, og sønene vart sitjande på gardar i bygdi som dei tok i arv etter foreldri; to av døtrene vart og gifte inn i god bondeætt. Eit bilete av Rasmus Pedersen, måla på ei treplate, bar gått i arv i slekti, og er no opphengt i sakristiet i Strandebarmskyrkja. Det viser at han har vore ein liten og heist veikbygd mann. Han må og ha vore sjuk sidan han resignerar alt i 50-årsalderen, 1676, og døydde same året. Kona vart heller ikkje gamal, ho døydde 5 år etterpå, 1681.
Borni deira var: Peder, b. Linga, Hans, b. Bru, Elisabet (sjå nf), Magdalene, g. m. presten Paul Glad i Nordfjordeid, som miste embetet for falsk i 1708, Herborg (1667—1725), g. 1689 m Jan T. Bolstad, Hålandsdal, Elen (1652—1732), g. 1693 m. Jan Janson Bolstad, Hålandsdal.