Hans var ein mykje vyrd mann i bygdi, var domsmann, presten sin medhjelpar og kyrkjeumbodsmann, o. m. a. Hans hadde notbruk, og då han i 1774 var vitne i ei sak millom Helland og Lundarviki um landslut prova han, at han då hadde vore notbas i 34 år. Han sat likevel smått i det.