Johannes vart utkommandert i krigen 1808 og var med på austlandet, der han døydde av svolt og illa liding. Der fortelst, at mori sidan altid laut minnast sonen, når ho etlan på bordet til måls, og då rann tårone ned etter kinni hennar. Ho tykte det var so sårt å tenkja på at han laut svelta i hel, medan dei heime hadde då mat so mykje dei berga livet. Han er uppført som gardbruker her frå 1806-09.